قطعه شعری زیبا درباره هودیان

الا هودیان به خاک پر بهایت    هزاران لاله گلگون باشد فدایت

نماد هود پیغمبر به نامت              جهان را مفتخر اندر لسانت

هوایی چون بهاران چهار فصلت      که گویای رشادت های نسلت

مثال بوستان تو بهترینی                    یگانه خلقت ایران زمینی

به گرمی آب گرم وکوه و رودت       دل مردم زمینش از وجودت

به مردان غیور و پاسبانش            که مردی میکنند تا پای جانش

زمستانان سرد ودلنشینش                 همی شیعه بود آیین و دینش

بهاران چون سر آید در پایش      چو کوه سر سبز گردد جای جایش

چو تابستان وفصل هامینش               به کار و کوششهای برترینش

چو پاییز وشروع کشت زارش          به نیکی سر برد فرجام کارش

درخت نخل و لیمو ارمغانت                  درخت پرتغال و نارگانت

چو کوه و درهّ اش را رام کردیم                 تواناتر ز دوران نبردیم

چو کوه ها با بلندیها وپستی              امید عشق و جان من تو هستی

به سانی دیده در سر دارم که بگویم     که نامت را به نیکی من بگویم

شعر از شاعر نوجوان و هنرمند عبدالرحمن آشوری