خلاصه ای از زندگی نامه ی شهیدمیرک بامری

بسم رب الشهداء و الصدقین

سلام بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی وشهیدان هشت سال دفاع مقدس که با خون خود درختان سبز انقلاب را آبیاری نموده اند

سلام بر آن جوانان غیوروغیرتمند که بی ادعا ازجان خودگذشتند تا از کشور و ناموس خود دفاع کنند تا ما اینگونه آزادانه زندگی کنیم وما هم باید ازرشادت های آنان درس عبرت وفداکاری بیاموزیم واکنون ما میوه وثمره این انقلاب هستیم وتا زنده ایم مدیون انقلاب واین چنین مردان بزرگی هستیم وبوده ایم وخواهیم بود.                

شهید میرک بامری سال 1345در دهستان هودیان از توابع شهرستان دلگان ، در خانواده ای متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان پیرمحمد ، که شغلش کشاورزی و مادرش حوری ، خانه دار بود. آنها بسیار خوشحال بودند که خداوند اولین فرزند را به آنها عنایت کرده ، وقتی که پیش مادر حرف از جوان رشیدش می شد ، می گفت : میرک جوانی دلسوز و شجاع بود. خیلی خدمت به نظام را دوست داشت.

شیرمحمد برادر شهید می گوید : ایشان انسانی خونسرد و آرام بود به طوری که هیچ وقت عصبانی نمی شد. و متذکر می شد یکی از ویژگی های خوب شهید همنشینی او با افراد مذهبی و متدین بود.

 تا اینکه پس از امتحانات خردادماه 1362 با چند نفر از دوستان خویش ( آزاده محمد بامری ، آزاده و جانباز موسی مرادی و ... ) به جبهه اعزام شدند. ایشان در طول مدتی که در جبهه حضور داشتند سه مرتبه به مرخصی آمدند. و آخرین بار از همه ی دوستان و آشنایان طلب حلالیت می نمود. و می گفت که ممکن است دوباره برنگردم . تا اینکه پس از گذشت دو ماه مادر شهید خواب میبیند که پسرش برگشته و برای او گوسفند قربانی میکند و مادرش از شوق اشک میریزد و در همان حال از خواب می پرد و همچنان اشک میریزد تا اینکه بعد از گذشت سه روز خبر شهادتش به دست مادرش میرسد.

که این شهید بزرگوار ، در مناطق عملیاتی اندیمشک و فکه با جان فشانی سر انجام در بیست و دوم تیرماه 1367 روی خاک های گرم فکه جان به حضرت دوست تقدیم کرد و  به شهادت رسید.