کلیاتی از دهستان هودیان

دهستان هودیان در استان سیستان و بلوچستان و 51 کیلومتری شمال شهرستان دلگان  و از نظر زمین شناسی این منطقه جزء محدودۀ جنوب شرق ایران می باشد.

جغرافیای طبیعی منطقه : این منطقه اگر چه جزء نواحی گرم و خشک تقسیم بندی شده ، اما نسبت به سایر مناطق بلوچستان دارای آب و هوای تعدیل یافته ای است. در این ناحیه با توجه به وجود سیستم آبراهه های فراوان ، قنوت ، کاریزها و چشمه ها از نظر کشاورزی بسیار متعدد بوده و امکان رشد کشاورزی و خصوصاً رشد و افزایش باغات مرکبات در آن مهیا می باشد.

ویژگی های انسانی منطقه : مردمان این منطقه از نظر نژاد آریایی و طایفه بلوچ که به لهجه خاص محلی گویش دارند ، دین آنها اسلام و مذهبشان تشیع است. طریقه ساخت و ساز منازل و پوشش آنها متأثر از فرهنگ است. و شرایط جغرافیایی حاکم بر (منطقه) و بلوچستان بسان سایر مردم بلوچ است. همچنین کار و شغل بیشتر مردم ، کشاورزی و باغبانی می باشد.

تاریخچه مطالعات پیشین منطقه : مطالعاتی توسط وحدتی دانشمند تحت نظارت دکتر افتخارنژاد در سال 1369 ، وزارت نیرو و همکاری دفتر برسیهای منابع آب در سال 1364 و گزارشات شرکت نفت انجام شده است.

زمین شناسی عمومی منطقه : نقشه واحدهای ساختمانی – رسوبی ایران .م.ح.نبویی (1355) واحدهای ساختمانی و گسترش حوزه های رسوبی ایران ، افتخارنژاد (1359) واحدهای تکوینی مهم ایران ، اشتامپلی (1988) همه گویای آن است که ارتفاعات این منطقه نتیجه چین خوردگی های دوران سوم زمین شناسی است.

واحد های سنگی مهم و معادن موجود در دهستان : شمال : واحد سنگی N2Qb21v و آئوسنEtv شمال غرب : واحد سنگی N2QC غرب : N2Qbz1v جنوب غرب : آئوسنE1u جنوب da ، پالئوژن pgc.t جنوب شرق : آئوسن Ecs ، سیمان آهکی ، k2pc ، N2Qc ، تریالس TRS؛TRSH شرق : پالئوژن Pgc.t ، کربونیفر cs ،پرمین pj ، سنگ آهکی

محرم

فرا رسیدن ایام سوگواری آقااباعبدالله الحسین و(۷۲)تن ازیارانش را برای تمام عزاداران آنحضرت تسلیت میدارم:

السلام علیک یا ابا عبدالله …

عالم همه قطره و دریاست حسین ، خوبان همه بنده و مولاست حسین ، ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش ، از بس که کَرَم دارد و آقاست حسین

منزلگه عشاق دل آگاه حسین است ، بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است ، از مردم گمراه جهان راه مجویید ، نزدیکترین راه به الله حسین است

با آب طلا نام حسین قاب کنید، با نام حسین یادی از آب کنید، خواهید که سر بلند و جاوید شوید، تا آخر عمر تکیه به ارباب کنید

نام من سرباز کوی عترت است ، دوره آموزشی ام هیئت است . پادگانم چادری شد وصله دار ، سر درش عکس علی با ذوالفقار . ارتش حیدر محل خدمتم ، بهر جانبازی پی هر فرصتم . نقش سردوشی من یا فاطمه است ، قمقمه ام پر ز آب علقمه است . رنگ پیراهن نه رنگ خاکی است ، زینب آن را دوخته پس مشکی است . اسم رمز حمله ام یاس علی ، افسر مافوقم عباس علی (ع)

علی یک دسته گل از یاس آورد
ز طوبی شاخه ی احساس آورد
میان باغی از گل های زهرا
خوشا ام البنین عباس آورد

دریچه ی عشق و عاشقی باز شود
دل ها همه آماده پرواز شود
بانوی محرم الحرام تو حسین
ایام عزا و غصه آغاز شود
السلام علیک یا ابا عبدالله

قیامت بی حسین غوغا ندارد
شفاعت بی حسین معنا ندارد
حسینی باش که در محشر نگویند
چرا پرونده ات امضا ندارد

پیر همه بود اگرچه او کودک بود
صبرش ز غریبی پدر اندک بود
می کرد به نی اشاره می گفت رباب
ای کاش سر نیزه کمی کوچک بود

با نام حسین به سینه ها گل بزنید
از اشک به بارگاه او پل بزنید
گویید که هر زمان گرفتار شدید
بر دامن ما دست توسل بزنید
التماس دعا، عزا دار امام حسین

هفتادو دو مجنون زلیلی شده عاقل
هفتادو دو فرهاد به شیرین شده واصل
هیهات که جان گیرد از آنها ملک الموت
جان دست حسین است نه بازیچه قاتل

فرش بر رونق بازار حسین می نازد
عرش بر جلوه رخسار حسین می نازد
ابر بر اشک عزادار حسین می نازد
قبر شش گوشه به زوار حسین می نازد
کربلا هم به علمدار حسین می نازد.